Demans genç yaşta bile ortaya çıkabilir. İlk belirtileri ve farklılıkları bilin

Demans bir hastalıktır, ancak aynı zamanda bir hastalığın belirtisidir.
İnsanlar genellikle yanlışlıkla yaşlılara atfeder, ancak genç yaşta bile herkesi etkileyebilir.

Hangi hastalıklar demansa neden olur?

En başta, önceden edinilmiş entelektüel yeteneklerin azalması gelir.

Adı Latince "de mentio" kelimesinden gelir ve ruhen/aklen ayrılmak anlamına gelir.

18. yüzyılda tüm zihinsel bozukluklar bu terimle anılırdı.

Genellikle yaşlı insanları etkiler - yaşlılık bunaması.
Ancak çeşitli hastalıklar genç yaşlarda da bunama gelişimine neden olabilir.

Demans kendini nasıl gösterir?

Genellikle ilk etkilenen bellektir.
Daha önce öğrendiğimiz bilgileri sakladığımız ve geri getirdiğimiz muhakeme yeteneğidir.
Bozukluklar hem kısa süreli hem de uzun süreli bellek düzeyinde belirgindir.

Normalde bize gerçekliğin ve olgular arasındaki bağlantıların bir yansımasını sağlayan mantıksal düşünme kaybolur.
Ölçülebilir bir entelektüel yetenek düzeyi olarak IQ azalmaktadır.

Genel bakış açımızı tam oryantasyona borçluyuz.
Demanslı kişiler oryantasyon bozukluğu yaşarlar.
Kişiye göre oryantasyon bozukluğu yaşayabilirler. Yakın akrabalarını ve tanıdıklarını tanımazlar. Daha da kötüsü, bazen kim olduklarını bilmezler.
Yer ve zamana göre de oryantasyon bozukluğu yaşama eğilimindedirler.

Öğrenme, yani hatırlama yeteneği de son derece bozulmuştur.
Demanslı bir kişinin daha önce söylenenleri kısa bir süre içinde tekrar etmesi sorunludur.
Bazen günlerden, daha ağır vakalarda dakikalardan söz ederiz.
Bu aynı zamanda dikkat süresinde eşzamanlı bir azalma, genel yavaşlık, bradipsişizm, kesinsizlikten kaynaklanır.

Sağlam muhakemenin bozulması, duygulanımı ve davranışı büyük ölçüde etkiler.
Kişinin kişiliğinde bir bütün olarak genel bir düşüş vardır.
Psikolojik olarak daha dengesiz ve eleştirel olmayan bir hale gelir.

Saldırganlık artar, duygulanım patlamaları, sık duygudurum bozuklukları, uyku bozuklukları. Sanrılar ve halüsinasyonlar eşlik edebilir.

Demansın aşamaları (MMSE - mini mental durum sınavı)

1. Hafif demans - Sadece hafif hafıza kaybı ile karakterizedir, önceki alışkanlıklarda değişikliklere ve minimal davranış değişikliklerine neden olur. Artan unutkanlık ve geçici oryantasyon. İş yerinde ve günlük aktivitelerde daha az iyi performans gösterirler ve konsantre olmakta zorluk çekerler. Yukarıdaki sorunlar giderek zorlaşır. Kendilerinde bir sorun olduğunu kabul etmek istemezler. Bu nedenle sıklıkla anksiyete ve depresyona yenik düşerler.
2. Orta derecede demans - Bilişsel bozukluk, oryantasyonda belirgin bozukluk (eve dönememe). Kendileriyle ilgili temel bilgileri unuturlar, normal günlük aktiviteler bile onlar için sorun haline gelir. Sosyal temasları sınırlıdır, başkalarının yardımına ihtiyaç duyarlar.
3. Ağır demans - Ağır bilişsel bozukluk, hasta karar veremez ve sürekli özel bakıma ihtiyaç duyar. Çevresini algılayamaz, sanrılar ve halüsinasyonlar sıktır, davranış bozuklukları vardır ve hastanın saldırganlığı artar. Motor fonksiyonlarını yavaş yavaş kaybederler, idrar ve dışkı kaçırırlar.

Genç yaşta demansa ne sebep olur?

Etiyoloji, birincil hastalığın beyin ve beyin damarlarında yol açtığı hasara dayanır. Ancak bazı özel vakalarda ikincil kalıtım da gösterilmiştir.

Çoğumuz demansı yaşlandıkça bir şeyleri unutan yaşlı bir insan olarak düşünürüz. Bu büyük ölçüde doğrudur. Ancak genç yaş, bu sinsi hastalıktan kurtulacağımızı garanti etmez.

Demans veya nedenleri Uluslararası Hastalık Sınıflandırmasına (ICD 10) göre temel kategorilere ayrılır.

Bunlardan ilk iki kategori yaşlılarla ilgilidir. İkinci iki kategori ise her yaşı etkileyen demans sendromuna sonradan neden olan durumları veya hastalıkları tanımlar.

Alzheimer hastalığı (morbus Alzheimer), günümüzde hala nedensel bir tedavisi bulunmayan ciddi bir beyin hastalığıdır.

Tedavi ağırlıklı olarak semptomatiktir - semptomları tedavi eder.

M. Alzheimer 'ın kesin nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte kalıtımla ilgili bazı bağlantılar bulunmuştur.

Başlangıçta kısa süreli hafıza bozukluğu baskındır. Bu, yeni edinilen bilgilerin hatırlanmasıyla ilgili bir sorundur.

Daha sonraki aşamalarda uzun süreli hafıza da bozulur.

Öğrenme ve oryantasyon bozuklukları da vardır.

Konuşma bozukluğu yaygındır.

Hasta bir şey söylemek ister, ancak anlasa bile doğru kelimeleri bulamaz. Daha sonra, soruları artık anlamaz, bu yüzden cevap veremez.

Vasküler demans

Vasküler demans (damarsal bunama) beyindeki kan damarlarındaki bir bozukluğun sonucu olarak ortaya çıkar.

Şeker hastalığı, yüksek tansiyon veya beyin damarlarında ateroskleroz tedavisi gören kişiler risk altındadır.

Bunlar kan damarı duvarının zayıflamasına ve ardından hasar görmesine veya yırtılmasına neden olan hastalıklardır.

Tedavi edilmeyen hastalarda elbette altta yatan hastalıklarla ilişkili risk artar ve inme (apopleksi, ictus) olasılığı daha yüksektir.

Her serebral enfarktüsle birlikte demans gelişme olasılığı da artar.

Diğer hastalıklarda demans

Diğer hastalıklarda demans, m. Alzheimer'dan farklı bir zeminde ortaya çıkan ve vasküler demans olmayan bir demanstır.

Sadece yaşlıları etkilemez, orta yaşlarda da çeşitli hastalıklardan muzdarip kişilerde ortaya çıkabilir.

• Örneğin, skleroz multipleks gibi bir hastalıktır. 30 yaş civarında insanları etkileyen merkezi sinir sisteminin iltihaplı, bağışıklık aracılı demiyelinizan ve aksonal bir hastalığıdır. Hastalığın daha genç yaşta ve 50 yaşından sonra başlaması daha az olasıdır.
  Hastalığın prognozu olumsuzdur.
  Sonuçta, diğer şeylerin yanı sıra, çeşitli derecelerde bunama ile kendini gösterir.
• Bu tür hastalıklardan bir diğeri de Parkinson hastalığıdır.
  Nedeni henüz bilinmemektedir, ancak kademeli nöron ölümü ile dejeneratif bir hastalık olarak sınıflandırılmaktadır.
  Genellikle 55 yaş civarında ortaya çıkar.
  Risk yaşla birlikte artar.
  Hafıza bozukluğu bu hastalığın psikolojik semptomlarından biridir.
• Huntington hastalığı daha az bilinir.
  Merkezi sinir sisteminin çok yaygın olmayan kalıtsal bir hastalığıdır.
  35 ila 50 yaş civarında ortaya çıkmaya başlar.
  Belirtiler sonraki 10 ila 20 yıl içinde ilerler.
  Erken aşamalarda, sadece ruh hali değişiklikleri, davranış değişiklikleri, depresyon, yavaş düşünme, anlama ve öğrenme yeteneğinde bozulma, bunamaya ilerler.
  Bozulmuş motor (hareket) fonksiyonu, yüz kaslarının seğirmesi (yüz buruşturma) ile birlikte istemsiz, hızlandırılmış ve koordine olmayan hareketlere neden olur.
• Creutzfeldtova-Jakobova choroba je sporadické neurodegenerativní onemocnění mozku.
  Poprvé bylo popsáno v roce 1920 německým neuropatologem H. G. Creutzfeldtem. O něco dříve ji rozpoznal německý neurolog A. M. Jakob.
  Přenos je dědičný z matky na dítě s 50% pravděpodobností. Sporadická forma je zapříčiněna samovolnými změnami v mozkové tkáni, infekční forma se přenáší z nemocného zvířete požitím infikovaného masa (BSE). Případně je možný i iatrogenní přenos například při transplantaci.
  Průběh je charakteristický poruchami paměti (zastřená mysl), porucha koordinace s následnými častými pády, závratě, halucinace, záchvaty strachu.
  Onemocnění progreduje až do těžkého stavu demence. Nemocný je postupně zcela nehybný – upoutaný na lůžko s úplným vymizením osobnosti.
• Nieman-Pickovu chorobu řadíme mezi onemocnění metabolická. Konkrétně se jedná o poruchu metabolismu tuků.
  Ty se ukládají převážně v játrech, slezině a kostní dřeni.
  Rozděluje se na tři základní typy. Typ A postihuje již novorozence.
  Potíže se začínají objevovat již v prvních týdnech života a končí smrtí kolem 1. až 3. roku.
  Projevuje se neprospíváním novorozence, zvracením, průjmy, svalovou slabostí až úplnou psychomotorickou poruchou.
  Typ B může vzniknout v dětském věku i v dospělosti. U tohoto typu však intelekt nebývá postižen.
  Typ C postihuje různé věkové skupiny od narození až do dospělosti. Projevy jsou jak motorické, tak i na psychické úrovni s prohlubující se mentální retardací.
  Léčba neexistuje, existují jen pokusy o transplantaci kostní dře
• Onemocnění vyskytující se i u mladých lidí způsobující postupné poruchy i kognitivních funkcí je epilepsie.
  Každému z nás se může stát, že dostane během života epileptický záchvat buď po úrazu hlavy, nebo nadměrným požitím alkoholických nápojů. To ovšem neznamená, že je epileptik a rozvine se u něj předčasná demence.
  Epilepsii jako onemocnění diagnostikuje výhradně lékař na základě anamnesticky potvrzených opakovaných záchvatů a dalších vyšetření, například elektroencefalografie (EEG) s přítomností patologických elektrických vzruchů v mozku a následně vyšetření potřebných k odhalení její příčiny.
  U pacientů s dlouholetou epilepsií se postupně může začít projevovat předčasná demence.
  Málokdy však dochází k úplné degradaci osobnosti.

Bu sadece yukarıda bahsedilen ve modern tıbbın bile başa çıkamadığı hastalıklardan kaynaklanmaz. Bazen kişinin kendi hatasıdır.

• Ülkemizde hastalıklara bağlı olmayan demansın en yaygın nedenleri alkolizm veya çeşitli ilaçların aşırı kullanımıdır.
  Bu maddeler, birçok insanın düşündüğü gibi sadece karaciğerde değil, beyinde de iz bırakır. Düzenli kullanımları beyin atrofisine ve ardından demans gelişimine yol açar.

Psödodemans, entelektüel yeteneklerde gerçek bir düşüş değil, entelektüel yeteneklerde düşüşle birlikte geçici bir durumdur.
Travma sonrası bir reaksiyon olarak ortaya çıkar (stresli, travmatik bir deneyimden sonra) ve bu faktör ortadan kalktığında kaybolur.
Psödodemans, daha karmaşık olanlar korunurken en temel yeteneklerin kaybı ile karakterizedir.
Saçma cevaplar (200 yaşındayım) veya sürüşte hayali bir tersine çevirme (kalemin ters ucuyla yazma), örneğin Ganzers sendromunun geçici kasvetli durumunda olduğu gibi ön plandadır.
Psödodemans durumunda, bu bir simülasyon değildir.
Bu geçici durum hasta tarafından fark edilmez.

Teşhis ve tedavi

Demansın gelişmesine yol açan nedenlerin çeşitliliği nedeniyle spesifik bir tedavisi yoktur.

Hafif evrede tanımlanan belirtileri göstermeye başlayan herhangi bir kişi bir doktor tarafından tam olarak muayene edilmelidir. Duruma neden olabilecek hastalıklar kademeli olarak elenir.

Çoğu hastalık, doktorun beyin dokusundaki değişiklikleri değerlendirebildiği bilgisayarlı tomografi (BT) veya manyetik rezonans görüntüleme (MRI) gibi morfolojik inceleme yöntemleriyle ekarte edilebilir veya doğrulanabilir.

Bu esas olarak beyin atrofisini içerir - beyin dokusunun hacminin küçülmesi.

Tedavi edilemez, ancak ilerlemesi yavaşlatılabilir, özellikle de beyin dokusundaki metabolizmayı ve kan akışını iyileştiren ilaçlarla.
Antioksidanlar ve vitaminler de dejeneratif değişiklikleri yavaşlatmak için yararlıdır.
Genetik hastalıklarda DNA testi yapılır.
Tüm testler negatifse, durumun psikiyatrik yönetimi hakkında düşünmeye başlanmalıdır.
Tedavi esas olarak baskın soruna göre semptomatiktir.