Tedavi: Kekemelikten nasıl kurtulunur? İlaç tedavisi? Psikoterapi ve egzersiz
Tedavi kapsamlıdır (bütünsel tedavi).
Tedavinin başarısı, konuşma bozukluğunun ne kadar sürdüğüne bağlıdır.
Çocuklarda kekemeliği tamamen iyileştirmek mümkündür; yetişkinlerde ise kekemeliğin tamamen ortadan kalkması belirsizdir.
Tedavi işbirliği, hastanın ve çevrenin sabrını gerektirir.
Tedavi gerçeklere bağlıdır
- Çocuğun ne kadar kekelediği
- Çocuğun kekelerken nasıl tepki verdiği
- Kekemeliğin çocuğun hayatını nasıl etkilediği
- Diğer insanların çocuğun kekemeliğine nasıl tepki verdiği
- Çocuğun yaşı
Okul öncesi çağdaki bir çocuğun tedavisi
Doğrudan stratejiler çocuğun iletişim şeklini değiştirmek için kullanılır.
Dolaylı stratejiler, örneğin konuşmayı yavaşlatmak, daha az soru sormak gibi iletişimi kolaylaştırmanın yollarına odaklanır.
Daha büyük çocukların ve yetişkinlerin tedavisi
Tedavi, gerginliği azaltarak kekemeliği yönetmeye odaklanır.
Tedavi psikoterapi ve egzersiz içerir.
Psikoterapi ve konuşma terapisi
İlk belirtiler okul öncesi çocuklarda ortaya çıkar. Genellikle ebeveynleri korkutur, güvensizlik, endişe ve hatta öfkeye neden olur.
Bu nedenle, ebeveynlerin güvensizliklerini ve korkularını çocuğa aktarmamaları için psikoterapiye veya psikolojik desteğe ihtiyaçları vardır.
Genetik yatkınlığı veya hafif beyin fonksiyon bozukluğu sendromu olan çocuklar strese karşı çok dayanıklı değildir. Şiddetli stresler veya stresli durumlar onlarda kekemeliği tetikleyebilir.
Küçük çocuklarda tedavi oyun şeklindedir.
Okul çağındaki çocuklar genellikle gruplarda alay ve taklitten muzdariptir, bu da akranlarına uyum sağlamalarını zorlaştırır.
Ebeveyn yardımı
Çocuğu strese sokmayın ve her zaman doğru ve düzgün konuşmasını talep etmeyin. Konuşmak zevkli ve eğlenceli olmalıdır.
Aile içi iletişimi kullanın, örneğin yemek zamanlarında. Radyo, televizyon gibi tüm dikkat dağıtıcı unsurları ortadan kaldırın.
Çocuğun iletişimi sırasında eleştiri ve düzeltmeden kaçının, özgüvenini düşürmemek için ona derin nefes almasını veya hızlı konuşmasını hatırlatmayın.
Çocuk çok fazla oyalandığında, örneğin cevap vermeye zorlandığında, onu iletişim kurmaya zorlamayın. Çok fazla iletişim kurmaya gerek olmayan başka bir form kullanmaya çalışın.
Çocuğun iletişimini kesmeyin ve onu bir kelimeyi tekrar tekrar söylemeye zorlamayın.
Konuşmadan önce düşünmesini söylemeyin.
Evde hoş ve sakin bir atmosfer sağlayın.
Çocukla ve onun yanında bulunan diğer aile üyeleriyle yavaş ve net bir şekilde iletişim kurun.
Çocuğun düşüncesini bitirmesine izin verin.