İmpetigo tedavisi: Topikal merhem, sistemik ilaçlar ve antibiyotikler

Yerel tedavi

Her iki impetigo tipinde de kabukları yumuşatmak için merhemler (%3-5 salisilik vazelin) kullanılır. Ayrıca dezenfektan solüsyonlu nemli bandajlar önerilir.

İmpetigolu hasta bazı önlemlere uymalıdır. Banyo yapmak yerine kısa bir duş almalı, yıkanmak için dezenfektan sabun kullanmalıdır.

Doktor ilaç seçiminde bireysel bir yaklaşım benimsemelidir. Temas alerjisi olasılığı ve direnç olasılığı göz önünde bulundurulmalıdır. Hastanın iyi işbirliği yapması topikal tedavi için önemli bir koşuldur.

Aşağıdaki ilaçlar impetigonun topikal tedavisi için kullanılır:

• bacitracin
• neomisin
• fusidik asit
• mupirosin

Neomisin ve basitrasin kombinasyonu pratikte yaygın olarak kullanılan ilaçlardan biridir. Ancak bu kombinasyon impetigo tedavisi için uygun değildir.

Neomisin özellikle aerobik Gram-negatif bakterilerin eradikasyonu için uygundur. Neomisinin Gram-pozitif bakteriler üzerindeki etkisi büyük ölçüde sınırlıdır.

Günümüzde impetigonun topikal tedavisi için çoğunlukla mupirosin veya fusidik asit kullanılmaktadır.

• Mupirosin

Mupirosin esas olarak birincil ve ikincil bakteriyel deri enfeksiyonlarının topikal tedavisinde kullanılır. Diğer kullanım alanları şunlardır:

1. küçük yaraların bakteriyel kontaminasyonunun önlenmesi
2. sıyrıkların ve küçük kesik ve yaraların enfeksiyon kapmasının önlenmesi

• Fusidik asit

Fusidik asit esas olarak birincil bakteriyel deri enfeksiyonlarını (impetigo, fronkül) tedavi etmek için kullanılır. Ayrıca enfekte deri yaralarında veya ikincil enfekte dermatozlarda (atopik ve kontakt dermatit) da kullanılır.

Fusidik asit birçok Gram-pozitif bakteriye ve bazı Gram-negatif koklara karşı etkilidir. Örneğin, Staphylococcus aureus ve Corynebacterium sp. çok duyarlıdır. Streptokoklar ise orta derecede duyarlıdır.

Fusidik asit içeren topikal kullanım için ilaçlar krem ve merhem formunda mevcuttur. Diğer topikal antibiyotiklerle karşılaştırıldığında, benzer etkinlik ve karşılaştırılabilir veya daha iyi tolere edilebilirlik gösterir.

Fusidik asit, mupirosin gibi, bazı impetigo türlerinin tedavisinde oral antibiyotiklerden daha etkilidir.

Sistemik tedavi

Sistemik antibiyotik tedavisi, impetigonun lokal tedavisinin başarısız olması veya daha yaygın belirtilerin görülmesi durumunda doktor tarafından seçilir. Komplike ve yaygın belirtilerin görülmesi durumunda, sistemik antibiyotik tedavisi komplikasyonların (glomerülonefrit) gelişmesini önler.

Sistemik tedavi hastalar için uygundur:

• durumu lokal tedavi ile düzelmeyen
• büyük ve çoklu odaklara sahip
• bağışıklığı zayıflamış
• ağır hastalıktan muzdarip

Stafilokok enfeksiyonları durumunda, pratikte aşağıdakiler kullanılır:

• Oksasilin

Oksasilin, oksazolilpenisilinler grubuna aittir. Stafilokoklar tarafından üretilen β-laktamazlara dirençlidirler. Bu nedenle antistafilokokal antibiyotikler olarak da adlandırılırlar.

Oksasilin kullanımı, mikrobiyolojik olarak doğrulanmış duyarlılığa sahip Staphylococcus aureus suşlarının neden olduğu enfeksiyondan muzdarip hastalarda endikedir.

• Amoksisilin/klavulanik asit

Amoksisilin aminopenisilin grubuna aittir. β-laktamaz üreten stafilokoklar etkisine karşı dirençlidir.

Bununla birlikte, uygun klavulanik asit (bir β-laktamaz inhibitörü) ilavesiyle spektrum önemli ölçüde genişletilebilir ve bu prensip genellikle terapötik olarak kullanılır.

• Sefaleksin

Sefaleksin birinci kuşak sefalosporin olarak sınıflandırılır. Etki mekanizması üreme sırasında duyarlı mikroorganizmaların öldürülmesine dayanır. Geniş spektrumlu bir etkiye sahiptir (birçok mikroorganizmaya karşı).

Streptokok enfeksiyonları için doktor genellikle şunları reçete eder:

• Fenoksimetilpenisilin potasyum tuzu

Fenoksimetilpenisilin, biyosentetik olarak modifiye edilmiş bir bazik penisilindir. Esas olarak hafif ve orta dereceli enfeksiyonların tedavisinde kullanılır.

Avantajlı özellikleri arasında midedeki asidik ortama direnç göstermesi yer alır. Bu nedenle ağızdan da uygulanabilir.

Fenoksimetilpenisilinin antibakteriyel aktivite spektrumu penisilin G'ninkine karşılık gelir. Bu, Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes (A türleri), Streptococcus (B ve C türleri) ve anaerobik streptokoklar gibi patojenleri içerdiği anlamına gelir.

• Azitromisin

Azitromisin, Gram-pozitif bakterilerin neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde kullanılan ikinci nesil bir makrolid antibiyotiktir.

Avantajlı özellikleri arasında mükemmel doku penetrasyonu, gelişmiş tolerans ve genişletilmiş aktivite spektrumu yer alır. 24 saatte bir dozlamaya izin veren uzun biyolojik yarı ömrü önemli bir avantajdır.

İmpetigo için yeni tedavi seçenekleri nelerdir?

Şu anda artan antibiyotik direnci tehdidiyle karşı karşıyayız. Bu nedenle bilim insanları yeni tedavi yaklaşımları aramaktadır. Alternatif tedaviler iki gruba ayrılmaktadır:

1. Kimyasal

Bu tedavi yönteminde yukarıda bahsedilen antibiyotikleri de içeren organik maddeler kullanılmaktadır. Organik maddelere ek olarak bu grupta metal nanopartiküller, foto-oksidatif stres reaksiyonlarına ve oksijen radikallerinin birikmesine neden olan maddeler de bulunmaktadır.

Bu maddeler dermatolojide kullanım için dezavantajlıdır çünkü yara iyileşmesini uzatabilirler.

2. Biyolojik

Biyolojik tedavinin avantajı, cilt mikrobiyomuna zarar vermemesi ve seçici olmasıdır. Biyolojik tedavi faj tedavisi, antimikrobiyal peptitler ve enzim tedavisini içerir.

Enzimbiyotikleri duydunuz mu?

Enzimbiyotikler deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarının tedavisinde yeni bir yöntemdir. Tedavide litik enzimler kullanılır. Bu enzimler hücre duvarındaki peptidoglikandaki kovalent bağları hidrolitik olarak parçalar ve sonuçta hücre parçalanır.

Peptidoglikan, Gram-pozitif bakterilerin hücre duvarının %30 ila 70'ini oluşturur.

Peptidoglikandaki bağın parçalandığı bölgeye göre enzimbiyotikler ikiye ayrılır:

• muramidazlar
• glukozaminidazlar
• AMİDAZLAR
• endopeptidazlar

Benzersiz etki mekanizmaları nedeniyle bu enzimler, tüm ana antibiyotik gruplarına dirençli bakteriler üzerinde bile etkilidir.

En iyi çalışılan enzimbiyotiklerden biri, genellikle Staphylococcus aureus gibi Gram-pozitif bakterilere karşı antimikrobiyal etkilere sahip olan lizozimdir.

İyi bilinen bir diğer enzim de Staphylococcus aureus'un çoğu türüne karşı etkileri olan lizostafindir.